Adwokat Rozwód Poznań

W taki sposób zaczyna się niemalże każde uzasadnienie pozwu rozwodowego: „Strony zawarły związek małżeński w dniu (…) roku w (…). Z małżeństwa Stron pochodzi córka (…), urodzona w dniu (…) w (…). Początkowo wspólne pożycie Stron układało się prawidłowo, jednak po kilku latach relacje między Stronami zaczęły się stopniowo pogarszać. Coraz częściej pomiędzy Stronami dochodziło do nieporozumień oraz narastał między nimi dystans”, czyli na początku było dobrze, a później coś zaczęło się psuć i strony stopniowo oddalały się od siebie. Aktualnie wszelkie więzi łączące małżonków, w tym duchowa gospodarcza, fizyczna, uległy zerwaniu i brak jest widoków na odbudowę węzła małżeńskiego. Rozkład pożycia między stronami ma charakter trwały. W rezultacie małżonkowie żądają rozwodu.

Orzeczenie rozwodu jest możliwe, jeżeli między współmałżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Zupełność rozkładu pożycia oznacza, że zerwaniu uległy wszelkie więzi, tj. duchowa, fizyczna i gospodarcza. Natomiast trwałość rozkładu pożycia oznacza, że upłynął już odpowiednio długi czas i nie ma aktualnie widoków na odbudowę łączących małżonków więzi. Oczywiście zaistnienie ww. okoliczności, tj. trwałości i zupełności rozkładu pożycia będzie oceniał sąd w każdej sprawie oddzielnie.

Poza ww. pozytywnymi przesłankami rozkładu pożycia małżonków nie mogą wystąpić tzw. negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu, tj. sąd może odmówić orzeczenia, gdyby:

• wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków,
  

• z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego,
  

• jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia (np. małżonek, który dopuścił się zdrady), chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
  

Negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu zostały omówione we wpisie „Kiedy sąd może odmówić orzeczenia rozwodu?”

Długość postępowania w sprawach rozwodowych zależy od wielu czynników. Przede wszystkim zależy od tego, czy sąd ma ustalić winę w rozkładzie pożycia jednego lub obojga małżonków, czy też nie. Jeśli małżonkowie wnoszą zgodnie, że nie będą dochodzić ustalenia winy za rozkład pożycia, to wówczas postępowanie może zakończyć się na jednej rozprawie. Zatem czas trwania postępowania, to czas od złożenia pozwu do pierwszej rozprawy rozwodowej, na której sąd może wydać wyrok rozwodowy.

Ewentualnie sąd może odroczyć wydanie wyroku o dwa tygodnie, a jeżeli sprawa jest szczególnie zawiła, materiał sprawy rozwodowej jest szczególnie obszerny lub sąd jest znacznie obciążony czynnościami w innych sprawach, termin ten wyjątkowo może wynosić miesiąc po dniu zamknięcia rozprawy.

Natomiast w sytuacji, w której małżonkowie żądają ustalenia winy w rozkładzie pożycia, postępowanie może trwać nawet kilka lat. Każda bowiem ze stron korzysta z inicjatywy dowodowej powołując szereg dowodów, np. z dokumentów, świadków, biegłych. Sytuacja dodatkowo się komplikuje, gdy małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci. Wówczas sąd musi rozstrzygnąć takie kwestie prawne jak władza rodzicielska, alimenty, kontakty z dziećmi, wspólne mieszkanie, o ile małżonkowie nie są w tej kwestii zgodni.

Powyższe oznacza konieczność wyznaczania kolejnych terminów rozpraw, na które wzywani są świadkowie, biegli. Dodatkowe wydłużenie postępowania w sprawach rozwodowych może być związane ze złożeniem wniosku o zabezpieczenie roszczenia o ustanowienie kontaktów z małoletnimi lub zaspokojenie potrzeb rodziny (aby dowiedzieć jak zabezpieczyć kontakty z dziećmi na czas trwania procesu zapoznaj się z wpisem „Jak zabezpieczyć kontakty z dzieckiem na czas procesu rozwodowego”; aby dowiedzieć się jak zabezpieczyć finansowo rodzinę na czas trwania procesu zapoznaj się z wpisem Jak zabezpieczyć koszty utrzymania rodziny na czas trwania procesu?).

Istotne jest, że im bardziej skłóceni są małżonkowie, tym postępowanie jest trudniejsze i zdecydowanie dłuższe, gdyż każda okoliczność podnoszona przez Strony musi być dokładnie analizowana przez sąd. Dodatkowo małżonkowie – w takich okolicznościach – wnoszą zazwyczaj środki zaskarżenia – zażalenia od postanowień o zabezpieczenie kontaktów z dziećmi, czy alimentów lub apelację od wyroku rozwodowego sądu pierwszej instancji, co dodatkowo wydłuża postępowanie.

Choć w praktyce „opłaca się” dogadać z małżonkiem nie tylko ze względu na zdecydowane skrócenie postępowania rozwodowego, ale też ze względu na zmniejszenie kosztów sądowych tego postępowania oraz mniejszy uszczerbek psychiczny, to w praktyce rzadko obydwie strony decydują się na kompromis, a postępowania rozwodowe trwają wiele lat. Z naszej praktyki nie krócej niż dwa lata. Nasz adwokat pokieruje Klientem i podpowie co zrobić, aby sprawa rozwodowa zakończyła się szybko i pomyślnie.

Wydatki związane z prowadzeniem postępowania rozwodowego to:

• opłata stała od pozwu w kwocie 600,00 zł, przy czym w razie orzeczenia rozwodu na zgodny wniosek stron bez orzekania o winie sąd zwróci połowę uiszczonej opłaty po uprawomocnieniu się wyroku. Dowód dokonania tej opłaty załącza się do pozwu,
  

• dodatkowa opłata od pozwu w sytuacji, w której jeden z małżonków dochodzi:
  

  1. alimentów od drugiego małżonka,
     

  2. eksmisji drugiego małżonka,
     

  3. podziału majątku wspólnego – gdy strona wnosząca o rozwód składa również wniosek o ustaleniu podziału majątku do opłaty sądowej należy doliczyć dodatkowo 1000,00 zł jeśli strony złożyły zgodny projekt, co do podziału majątku opłata wynosi tylko 300,00 zł.
     

• opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, o ile jesteśmy reprezentowani w postępowaniu sądowym przez profesjonalnego pełnomocnika – adwokat lub radca prawny. Dowód uiszczenia tej opłaty załącza się do pozwu,
  

• koszty związane ze stawiennictwem świadków (koszty utraconego zarobku i dojazdu na rozprawę),
  

• koszty przygotowania opinii przez biegłych, stosownie do postanowienia sądu,
  

• wynagrodzenie adwokata. Adwokat wynagrodzenie za prowadzenie sprawy rozwodowej ustalana indywidualnie z Klientem. Przepisy prawa, poza ustaleniem stawek minimalnych, nie regulują wysokości wynagrodzenia kancelarii adwokackiej. Adwokat może ustalić z klientem:
  

• opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, o ile jesteśmy reprezentowani w postępowaniu przez profesjonalnego pełnomocnika – adwokat lub radca prawny. Dowód uiszczenia tej opłaty załącza się do pozwu,
  

  • stawkę godzinową za każdą godzinę pracy adwokata nad sprawą,
    

  • wynagrodzenie za każdą czynność, którą podejmuje adwokat,
    

  • wynagrodzenie ryczałtowe za prowadzenia całego postępowania rozwodowego przez adwokata,
    

  • wynagrodzenie dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta stanowiące połączenie dwóch lub więcej systemów wskazanych powyżej.
    

Nie mniej jednak wpływ na wysokość wynagrodzenia dla adwokata niewątpliwie będą miały okoliczności sprawy o rozwód i formułowane przez strony żądania. W sytuacji istnienia pomiędzy stronami konfliktu, dochodzenia przez strony orzeczenia winy, sporu co do tego, komu mają być powierzone małoletnie dzieci, zakresu i sposobu kontaktów z dziećmi, alimentów, eksmisji z mieszkania, podziału majątku, z pewnością zaangażowanie czasowe adwokata będzie większe, a co za tym idzie również wysokość jego wynagrodzenia. W rezultacie wynagrodzenie, które pobiera adwokat w Poznaniu w każdej sprawie o rozwód może być inne.

Jak wskazano w artykule pod tytułem „Ile kosztuje rozwód?” koszty rozwodu są różne i uzależnione od okoliczności konkretnej sprawy. Jest jednak sposób, aby obniżyć wydatki związane z rozwodem. Jeśli bowiem dojdzie do porozumienia małżonków i będą oni zgodni co do rozwodu, wykonywania władzy rodzicielskiej i wszystkich pozostałych aspektów z nim związanych, tj. w zakresie tego, komu zostanie powierzona władza rodzicielska nad dziećmi, w jakiej wysokości będą płacone alimenty na dziecko i alimenty na byłego małżonka, jak zostaną ukształtowane kontakty z dziećmi, kto pozostanie w zajmowanym przez małżonków mieszkaniu, a także złożą zgodny wniosek o orzeczenie rozwodu bez orzekania o winie, to nie tylko samo postępowanie będzie zdecydowanie krótsze, gdyż sąd zasadniczo może wydać wyrok na pierwszej rozprawie, ale również dojdzie do zwrotu połowy opłaty od pozwu.

Ponadto nie będzie potrzeby prowadzenia długiego i wyczerpującego postępowania, które zazwyczaj wiąże się z koniecznością gromadzenia i powoływania dowód w celu wykazania prawdziwości przytaczanych faktów. Nie ma potrzeby powoływania świadków, biegłych, przygotowywania pism procesowych, itp. Powyższe ma również wpływ na wysokość wynagrodzenia adwokata w sprawie rozwodowej.

Jak wskazano we wpisie „Ile trwa sprawa rozwodowa?” długość postępowania rozwodowego uzależniona jest od tego, czy małżonkowie porozumieli się w kwestii rozwodu i czy wnoszą o jego orzeczenie wraz z ustaleniem, kto ponosi winę za rozkład pożycia, czy też nie. Nadto, w sprawach rozwodowych istotne jest, czy porozumieli się w takich kwestiach prawnych jak: władza rodzicielska, alimenty na dziecko, alimenty na drugiego małżonka, kontakty z dziećmi, mieszkanie.

Jeśli współmałżonkowie złożą zgodny wniosek o orzeczenie rozwodu i dojdą do porozumienia we wszystkich ww. sprawach, to zasadniczo sąd będzie mógł orzec rozwód na pierwszej rozprawie. W rezultacie długość postępowania może być zdecydowanie skrócona w sytuacji współpracy małżonków i zawarcia przez nich swego rodzaju porozumienia. Takie rozwiązanie nie tylko wpływa na długość procesu rozwodowego oraz obniżenie kosztów, lecz również pozwala na zaoszczędzenie energii, nerwów i niepotrzebnych złych emocji, które towarzyszą sprawie rozwodowej, w której strony nawzajem obwiniają się za rozpad małżeństwa.

Oczywiście nie zawsze istnieje możliwość rozwodu za porozumieniem stron – czasami jest to wręcz niemożliwe z uwagi na jego nieprzejednaną postawę. W takiej sytuacji niestety nie pozostaje nic innego jak dochodzić swoich praw przed sądem. Kancelaria Adwokacka Adwokat Małgorzata Jaśkiewicz-Reichard i Adwokat Justyna Papierska-Mazurek doradzi Ci najbardziej optymalny w Twojej sytuacji sposób rozwiązania małżeństwa.

Sprawy rozwodowe zasadniczo są długie i bardzo intensywne. Prowadzą również do pogłębienia konfliktu pomiędzy małżonkami. W toku postępowania rozwodowego rodzice często manipulują dziećmi lub ograniczają kontakt jednego z rodziców z nimi, niejednokrotnie dochodzi do porwań rodzicielskich. Rodzice przenoszą swoje osobiste doświadczenia z relacji z małżonkiem na jego relację z dzieckiem, co ma oczywiście bardzo negatywne konsekwencje.

W sytuacji, w której mamy obawy, że złożenie pozwu rozwodowego może doprowadzić do utrudniania przez drugiego małżonka kontaktów z dziećmi, konieczne jest odpowiednie przygotowanie pozwu rozwodowego przez adwokata. Pozew o rozwód powinien zawierać wniosek o zabezpieczenie na czas trwania procesu kontaktów z dziećmi i wskazywać, w jaki sposób kontakt z dzieckiem miałby być realizowany.

W sytuacji, w której postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia kontaktów z dziećmi stanie się prawomocne, a małżonek, który sprawuje pieczę nad dziećmi je naruszy, możemy domagać się pomocy właściwych organów państwowych. Co ważne postanowienie takie reguluje kontakty z dziećmi na czas trwania procesu, tj. do czasu wydania prawomocnego wyroku rozwodowego, który reguluje tę kwestię w sposób definitywny (nie, tymczasowy).

Zgodnie z art. 107 kodeksu rodzinnego sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. W praktyce sądy nie badają, czy porozumienie rodziców jest rzeczywiste i czy nie ma między nimi konfliktów, a powinien to uczynić. Sprawowanie tzw. pieczy naprzemiennej rodzi wiele trudności organizacyjnych i kontakt rodziców w codziennych sprawach związanych, np. z dowożeniem dzieci do szkoły, odbieraniem dzieci od drugiego rodzica może być dodatkowym polem do konfliktów. Z tego względu do ustanowienia pieczy naprzemiennej niezbędne jest faktyczne porozumienie rodziców, choć w praktyce sądy nie badają czy stron nie są skłócone. Za wystarczające uznają fakt przedłożenia pisemnego porozumienia. Oczywiście należy również pamiętać, że w przypadku sprawy rozwodowej, w której podejmowane są decyzje dotyczące dziecka, konieczne jest zawsze przesłuchanie świadka na okoliczność sytuacji tego dziecka po rozwodzie.

Wprawdzie warunkiem ustanowienia opieki naprzemiennej jest porozumienie rodziców, to naszym adwokatom udało się uzyskać postanowienie o kontaktach z dziećmi w bardzo zbliżonym do opieki naprzemiennej zakresie i to pomimo sporu między rodzicami. Sąd uregulował kontakty cotygodniowe naprzemiennie. Dodatkowo dokonał ich nieznacznej modyfikacji w stosunku do okresu Świąt Bożego Narodzenia, Wielkiej Nocy, wakacji,  ferii zimowych. Takie rozwiązanie zostało nazwane przez sąd hybrydowym. Był to ogromny sukces naszej Kancelarii. Doświadczenie i wysiłek naszych adwokatów specjalizujących się w prawie rodzinnym, włożony w sprawę doprowadził do oczekiwanych rezultatów.

Decyzja o rozwodzie często poprzedzona jest wyprowadzką jednego z małżonków z domu rodzinnego. Małżonek, który wyprowadza się z domu rodzinnego nie zawsze dokłada się do kosztów utrzymania rodziny, tj. dzieci i drugiego małżonka. Często uzasadnia to tym, że wyprowadzka i okres następujący bezpośrednio po niej, związany jest ze zwiększonymi wydatkami po jego stronie – musiał on bowiem wyszukać i umeblować mieszkanie, zorganizować swoje życie niejako na nowo.

Co istotne, nie powinien on jednak zapominać o obowiązku przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny – dzieci i drugiego małżonka. Gdy tego nie czyni, możliwe jest złożenie pozwu o zaspokojenie potrzeb rodziny jeszcze przed wszczęciem procesu rozwodowego, a w jego toku lub tuż przed jego wszczęciem, złożenia wniosku o zabezpieczenie kosztów utrzymania całej rodziny na okres trwania procesu. Nasz adwokat przygotuje dla Państwa taki pozew lub wniosek.

Takie działanie doprowadzi do wydania postanowienia zabezpieczającego – tymczasowego, na okres trwania postępowania rozwodowego (do czasu wydania wyroku, które w sposób definitywny określi wysokość alimentów należnych na każde dziecko i na drugiego małżonka).

Postępowanie rozwodowe może trwać nawet kilka lat i brak postanowienia zabezpieczającego w tym zakresie może być skrajnie niekorzystne dla rodziny małżonka, który uchyla się od zaspokajania potrzeb rodziny. Natomiast samo już wydanie takiego postanowienia dyscyplinuje małżonka zobowiązanego do zapłaty. Gdyby jednak pomimo decyzji sądu nadal uchylał się on od łożenia na zaspokojenie potrzeb rodziny, to możliwe jest skierowanie sprawy do komornika i prowadzenie egzekucji przeciwko zobowiązanemu małżonkowi.

‍

Sąd może odmówić orzeczenia rozwodu, gdy:

• wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci; sąd zawsze musi zbadać, czy w konkretnych okolicznościach dobro dzieci nie jest narażone,
  

• orzeczenie rozwodu jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego; zasady współżycia społecznego nie zostały w tym kontekście doprecyzowane, jednak orzecznictwo dostarcza wielu przykładów, np. małżonek, który jest osobą głęboko wierzącą może odmówić zgody na rozwód właśnie powołując się na zasady współżycia społecznego,
  

• jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia (np. małżonek, który dopuścił się zdrady), chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
  

Niemniej jednak nawet w sytuacji wystąpienia ww. negatywnych przesłanek rozwodu możliwe jest jego orzeczenie przez sąd. Nie jest bowiem w interesie społecznym utrzymywanie formalnego węzła małżeńskiego, gdy zanikła wspólnota małżeństwa, gdy małżeństwo faktycznie nie istnieje i nie ma szans na dalsze jego funkcjonowanie. Ażeby doprowadzić do takiej sytuacji, konieczne jest jednak umiejętne poprowadzenie postępowania rozwodowego przez adwokata.

Odpowiedź jest jak najbardziej twierdząca – tak, jest możliwe orzeczenie rozwodu na pierwszej rozprawie. Długość postępowania rozwodowego jest w zasadzie uzależniona od nas jako od strony tego postępowania. Oczywiście druga strona w sprawie rozwodowej również o tym decyduje. Jednakże w sytuacji istnienia konfliktu pomiędzy małżonkami i jednoczesnej woli jak najszybszego zakończenia postępowania rozwodowego zasadne jest podjęcie prób porozumienia z drugim małżonkiem.

Zawarcie porozumienia co do orzeczenia rozwodu bez dochodzenia winy, któregokolwiek z małżonków oraz co do podstawowych rozstrzygnięć sądu (alimenty na dzieci, alimenty na małżonka, pozbawienie lub ograniczenie władzy rodzicielskiej, zabezpieczenie kontaktów z dziećmi, wspólne mieszkanie) zdecydowanie przyspieszy postępowanie i obniży jego koszty, co zostało szczegółowo opisane we wpisie Jak obniżyć koszty postępowania rozwodowego? oraz we wpisie Jak przyspieszyć postępowanie rozwodowe?

Tak, nawet w sytuacji, gdy małżonek żąda rozwodu, sąd może orzec separację. Będzie miało to zastosowanie wówczas, gdy orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne, np. z uwagi na brak przesłanki trwałości rozkładu pożycia lub wystąpienie negatywnej przesłanki rozwodu – jego sprzeczność z dobrem małoletnich dzieci stron, wyłączna wina małżonka żądającego rozwodu za rozkład pożycia małżeńskiego, itd.. Niemniej nawet w takich sytuacjach powołując się na sprzeczność orzeczenia rozwodu z zasadami współżycia społecznego możliwe jest doprowadzenie do rozwodu. Konieczna jest jednak pomoc doświadczonego adwokata rozwodowego.

Długość okresu od złożenia pozwu rozwodowego do wyznaczenia pierwszej rozprawy zależy od sądu i jego możliwości, szybkości działania osób w nim pracujących, liczby spraw rozwodowych prowadzonych przez dany sąd. Nie ma w tym zakresie żadnej „odgórnej” regulacji. Standardowo czas potrzebny do rozwiązania małżeństwa to okres co najmniej kilku miesięcy. Wskazać należy, że w ostatnim czasie czas pomiędzy terminem pierwszej rozprawy, a dniem wniesienia pozwu uległ w okręgu poznańskich sądów znacznemu wydłużeniu. Niekiedy termin jest wyznaczany za 6 miesięcy.

Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego strona przegrywająca sprawę o rozwód obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Przy czym do kosztów procesu zaliczane są: opłata od pozwu o rozwód, opłata od pełnomocnictwa, koszty zastępstwa adwokackiego w kwocie 720,00 zł w pierwszej instancji i 540,00 zł w postępowaniu apelacyjnym, koszty związane z wezwaniem świadków na rozprawę w sprawie o rozwód, koszty opinii biegłych, itp.

Jeśli zatem to my złożyliśmy pozew o rozwód w Poznaniu i przegraliśmy sprawę o rozwód, to nie tylko zwrot kosztów nam się nie należy (uiszczona opłata od pozwu, pełnomocnictwa, zapłacone zaliczki na poczet świadków, itp. nie będą zwrócone), ale będziemy koszty te musieli zwrócić naszemu małżonkowi, np. jeśli był on reprezentowany przez adwokata, to będzie mógł żądać zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego – odpowiednio 720,00 i 540,00 zł.

Jeśli natomiast, to my złożyliśmy pozew rozwodowy i wygraliśmy sprawę o rozwód, to możemy żądać zwrotu kosztów od drugiego małżonka w takim samym zakresie, w jakim bylibyśmy zobowiązani do ich zwrotu w przypadku przegranej sprawy rozwodowej. Powyższe zasady mają również zastosowanie w przypadku złożenia pozwu o rozwód przez drugiego małżonka.

Odstępstwo od ww. zasad jest możliwe i tak, m.in. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Możliwe jest również porozumienie stron w tym zakresie i rezygnacja przez jednego z małżonków z dochodzenia poniesionych przez niego kosztów.

Jedną z różnic jest oczywiście długość postępowania. Jeśli strony są zgodne co do tego, że rozwód ma być orzeczony bez ustalenia winy, któregokolwiek z nich, sąd nie będzie musiał prowadzić szczegółowego postępowania dowodowego w tym zakresie, co przyspieszy uzyskanie rozwodu. Pozwoli to również uniknąć niepotrzebnych emocji, wzajemnego wypominania trudnych chwil, itp. Nie oznacza to jednak, że postępowanie zakończy się na pierwszej rozprawie. Może być bowiem tak, że oboje małżonkowie chcą rozwodu i są w tym zakresie zgodni, nie chcą również ustalenia winy jednego z nich, nie mogą się natomiast porozumieć w kwestii alimentów na dzieci i w tym zakresie sąd będzie zobowiązany prowadzić postępowanie dowodowe.

Niemniej jednak podstawową różnicą pomiędzy rozwodem z orzeczeniem o winie jednego z małżonków, a rozwodem bez ustalania winy jest możliwość dochodzenia alimentów od drugiego małżonka. Małżonek rozwiedziony, który (1) nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który (2) w wyniku rozpadu małżeństwa znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Jeżeli jeden z małżonków (1) został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a (2) rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka (3) niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

W rezultacie decyzja w zakresie dochodzenia winy drugiego małżonka za rozkład pożycia powinna być dobrze przemyślana. Brak bowiem stwierdzenia w wyroku rozwodowym winy drugiego małżonka za rozkład pożycia nie będzie wyłączał możliwość dochodzenia przez niego od małżonka faktycznie niewinnego, alimentów – strona wyłącznie winna rozkładu pożycia nigdy nie może żądać zasądzenia na swoją rzecz alimentów. Zatem, jeśli w wyroku rozwodowym nie zostanie określona wina drugiego małżonka za rozkład pożycia, to będzie on mógł dochodzić alimentów od małżonka faktycznie niewinnego w sytuacji, gdy znajdzie się w niedostatku.

Obowiązek alimentacyjny na byłego małżonka wygasa w razie zawarcia przez uprawnionego do alimentów nowego związku małżeńskiego oraz po upływie 5 lat od orzeczenia rozwodu, jeżeli zobowiązanym jest małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia. Termin pięcioletni może jednak zostać przedłużony przez sąd ze względu na wyjątkowe okoliczności. Jeżeli natomiast zobowiązany małżonek został uznany za winnego rozkładu pożycia to termin pięcioletni nie znajduje zastosowania.

Orzeczenie rozwodu związane jest często z pogorszeniem sytuacji majątkowej obu małżonków. Dotychczas prowadzone było jedno, wspólne gospodarstwo domowe, do którego utrzymania przyczyniali się oboje małżonkowie. Po wyprowadzce jednego z nich powstają dwa gospodarstwa domowe – jedna ze stron przejmuje stałą pieczę nad dziećmi i zazwyczaj pozostaje w domu rodzinnym, natomiast drugi wyprowadza się i musi sam zorganizować sobie nowe miejsce zamieszkania.

Bezdyskusyjne jest, że ciężar utrzymania dwóch mieszkań jest wyższy. Często małżonek, który wyprowadził się z domu rodzinnego nie chce dokładać się do utrzymania domu rodzinnego, z którego się wyprowadził lub dokłada się w wysokości niewystarczającej. Oczywiście na czas trwania procesu rozwodowego sąd może wydać postanowienie o zabezpieczeniu potrzeb rodziny (zobacz wpis „Jak zabezpieczyć koszty utrzymania rodziny na czas trwania procesu?”).

Powstaje pytanie, co następuje po wydaniu wyroku rozwodowego? Postanowienie o zabezpieczeniu potrzeb rodziny wydane zostaje na czas do prawomocnego zakończenia postępowania, czyli do chwili wydania wyroku przez sąd pierwszej instancji, od którego nie wniesiono apelacji albo wyroku sądu drugiej instancji. Po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego postanowienie o zaspokojeniu potrzeb rodziny nie obowiązuje. Niemniej jednak małżonek może w toku procesu dochodzić, od drugiego małżonka zasądzenia na jego rzecz alimentów.

Przy czym – co istotne – małżonek żądający alimentów nie może zostać uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Innymi słowy alimenty mogą być zasądzone po spełnieniu określonych przesłanek przez małżonka niewinnego lub nie będącego wyłącznie winnym w rozkładzie pożycia, np. wówczas gdy winę za rozkład pożycia ponoszą oboje małżonkowie. W celu zapoznania się z podstawami żądania alimentów zobacz wpis „Czym się różni rozwód z orzekaniem i bez orzekania o winie?”

• dokumenty niezbędne
  

  • oryginał lub odpis aktu małżeństwa
    

  • oryginał aktów urodzenia dzieci
    

  • dowód uiszczenia opłaty od pozwu w kwocie 600,00 zł
    

  • dowód uiszczenia opłaty od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, o ile będzi nas reprezentował w sprawie adwokat
    

• dokumenty dodatkowe
  

  • dowody potwierdzające winę drugiego małżonka w rozkładzie pożycia, np. dokumenty z policji dotyczące interwencji, dokumenty związane z założeniem niebieskiej karty, zdjęcia potwierdzające zdradę małżeńską, sprawozdanie z wykonania czynności detektywistycznych, wiadomości e-mail, wiadomości tekstowe sms, itp.
    

  • deklaracje podatkowe (PIT) za ostatnie dwa lata w odniesieniu do obu małżonków
    

  • umowy o pracę i inne dokumenty potwierdzające wysokość dochodów małżonków oraz ich aktywność zawodową
    

  • zestawienie źródeł i wysokości dochodów obu stron
    

  • zestawienie kosztów utrzymania rodziny wraz z rachunkami oraz dokumentami stanowiącymi podstawę zobowiązań rodziny, np. umowa kredytu, umowa najmu, polisa ubezpieczeniowa i dowodami zapłaty za co najmniej ostatnie 3 miesiące
    

Pozew o rozwód powinien mieć trzy egzemplarze – jeden dla nas samych, jeden dla sądu (oryginał), a jeden dla drugiego małżonka (odpis). Do każdej kopii powinny być załączone te same załączniki. Przed wysłaniem konieczne jest dokładne sprawdzenie, czy do każdej kopii pozwu o rozwód zostały załączone wszystkie załączniki.

Oryginał pisma wraz z załącznikami i odpisem pozwu i załącznikami dla drugiego małżonka, powinien być wysłany do sądu za pośrednictwem Poczty Polskiej, może też być złożony w siedzibie sądu – w biurze podawczym. Odpisu pozwu dla małżonka nie wręczamy mu bezpośrednio, lecz składamy w sądzie lub wysyłamy pocztą wraz z odpisem pozwu. Łącznie wysyłamy lub składamy dwa „te same” pisma i dwa razy „te same” załączniki.

Jeśli pozew składamy w sądzie bezpośrednio, to na wersji przeznaczonej dla nas należy poprosić o tzw. „prezentatę”, czyli stempel sądu potwierdzający, że pozew wpłynął do sądu konkretnego dnia. Jeśli natomiast pozew wysyłamy pocztą, to zachowujemy dowód nadania pozwu wraz z jego odpisem. Kopię pisma wraz z załącznikami i dowodem nadania pozwu lub prezentatą sądu, koniecznie zachowujemy. Nasza kancelaria Adwokacka w Poznaniu udzieli Państwu pomocy prawnej w załatwieniu wszelkich formalności.

Po wysłaniu lub złożeniu pisma w sądzie czekamy na dalsze informacje z sądu.

Sądem właściwym do rozpoznania sprawy rozwodowej jest zawsze sąd okręgowy, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu.

W przypadku, gdy żadne z małżonków nie mieszka już w okręgu sądu właściwego dla ich ostatniego wspólnego miejsca pobytu, wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda. Zatem w sytuacji, gdy małżonkowie zamieszkiwali w Poznaniu i co najmniej jedno z nich nadal tam zamieszkuje, to sądem właściwym do orzekania w sprawach rozwodowych będzie Sąd Okręgowy w Poznaniu.