Grypa żołądkowa terminowi nie szkodzi.

Czy nagły i niespodziewany atak grypy żołądkowej pełnomocnika procesowego może stanowić skuteczną przesłankę przywrócenia terminu do wniesienia odwołania na decyzję organu administracyjnego?

Okazuje się, że tak!

Dowodzi tego wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 września 2023 r., wydany w sprawie o sygn. akt: I SA/Gd 599/23.

Na mocy przedmiotowego orzeczenia ww. Sąd uchylił zaskarżone postanowienie Naczelnika Urzędu Celno – Skarbowego w Gdyni, w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jako podstawę złożenia wniosku o przywrócenie terminu [1] strona wskazała nagłą chorobę (tytułową grypę żołądkową) ustanowionego w sprawie pełnomocnika procesowego, uniemożliwiającą terminowe wniesienie odwołania.

W przedmiotowej sprawie organ administracji, oddalając wniosek o przywrócenie terminu stanął na stanowisku, że strona nie uprawdopodobniła, iż wskazane przez nią przesłanki zawarte w złożonym wniosku, miały bezpośredni wpływ na uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Zdaniem organu administracji:

1. pełnomocnik skarżącego miał wiedzę o możliwości złożenia odwołania w formie dokumentu elektronicznego, bez konieczności opuszczenia miejsca pobytu,
2. w przypadku chwilowej niedyspozycji pełnomocnika, skarżący mógł złożyć odwołanie osobiście,
3. termin na złożenie odwołania wynosił 14 dni, natomiast wystawione pełnomocnikowi skarżącego zwolnienie lekarskie obejmowało jedynie 2 dni poprzedzające upływ perminu na złożenie odwołania,
4. pełnomocnik mógł złożyć odwołanie obarczone brakami/niekompletne, a po ustąpieniu symptomów choroby ewentualnie uzupełnić.

Uwzględniając złożoną skargę Sąd przypomniał, że w sprawach o przywrócenie terminu wystarczające jest jedynie uprawdopodobnienie zdarzeń, które były przeszkodą do złożenia pisma w terminie, nie zaś przedstawienie niepodważalnych dowodów, świadczących o niedających się przezwyciężyć przeszkodach.

W przedmiotowej sprawie przedłożone zostało zaświadczenie lekarskie z zaleceniem, że „chory powinien leżeć”, co zdaniem Sądu nie tyle uprawdopodabnia chorobę (niezdolność do pracy), ale stwierdza istnienie tej okoliczności (przez osobę fachową w tym zakresie – lekarza).

Nie można, zdaniem Sądu, jedynie z racji tego, że choroba dotknęła profesjonalnego pełnomocnika wymagać od niego nadludzkiego wręcz wysiłku (w złożonej skardze pełnomocnik wywodził, że z powodu choroby nie był w stanie wykonać nawet najprostszych czynności).

Co więcej Sąd przyjął, że ustanawiając w sprawie pełnomocnika, zwłaszcza profesjonalnego, skarżący niewątpliwie miał prawo oczekiwać, że czynności procesowych będzie dokonywał ten pełnomocnik, a nie on osobiście.

Zdaniem Sądu nie wydaje się też, by wymaganie od pełnomocnika by ten - dla dochowania terminu - wysłał do organu podatkowego niekompletne, tj. niespełniające wymagań odwołanie, było nieodzownym warunkiem wykazania braku winy w uchybieniu terminu.

Czy w takim razie możemy przyjąć, że w sytuacji podobnej do opisanej w ww. wyroku spokojnie będziemy mogli złożyć odwołanie po terminie, dopiero po ustąpieniu symptomów choroby? Oczywiście, że nie! Po pierwsze wyrok ten nie jest jeszcze prawomocny. Po drugie nawet gdy wyrok ten będzie już prawomocny wiązać on będzie jedynie w tej konkretnej sprawie [2].  Każda sprawa musi być oceniana na podstawie konkretnych okoliczności faktycznych w niej występujących [3].  Można jednak przedmiotowe orzeczenie wykorzystać jako jeden z argumentów przemawiających na naszą korzyść, gdy znajdziemy się w podobnej sytuacji, czego ani sobie, ani Państwu nie życzę.

____________

[1] Podstawa prawna wniosku: art. 162 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj.: Dz.U. z 2023 r. poz. 2383).

[2] Art. 170 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dnia 30 sierpnia 2002r. (tj.: Dz.U. z 2023 r. poz. 1634).

[3] Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2013 r., II FSK 178/12.